12 Mayıs 1953 günü nur topu gibi bir kız çocuğu dünyaya geliyor. O sene piyango bileti alan babayı hatırı sayılır bir ikramiye çıkıyor. Kız çocuğu aileye uğurlu geliyor.
Bu kız çocuğu büyüyor. Sinirli bir yapısı var. Kolay kolay hizaya gelmez. Annesine bağıran babasına bir su dolusu maşrapayı fırlatıyor. Haksızlığa asla tahammülü yok. O günden sonra babası bile ondan korkmaya başlıyor.
Kız Meslek Lisesi'ne giderken bayrak dikiyor. Dikerken eşimin masasına koyarım diyor. Esnaf ailesinin yaşamından öyle çok bıkmış ki ailesinin istememesi rağmen gurbete gelin gidiyor. Eşinin makamına gittiğinden bayrağı göndere çekiyor.
Anadolu'nun kuş uçmaz kervan geçmez ilçelerinde eşine ve afacan çocuğuna hayatını vakfediyor.
Hayatın şanssızlıklarını bir fırsata geçirme konusunda usta yapısı, her daim enerjik nadiren yorgun ama bitmek bilmeyen mücadeleci ruh sahibi olmak, asabilik ama adaletten asla şaşmayan Hazreti Ömer'den el almışçasına adil ve doğru bir hayat çizgisine sahip olmak.
Kim bu kadın? Bu kadın benim annem. Herkesin annesi var. Ama benim annem farklı. Bitmek tükenmek enerjisinden daha az nasiplenenlerden biri oldum. ( Not: Kendisini başkalarından kıskanmışımdır.)
Annemin biyolojik olarak benden başka çocuğu olmasa da sayısız evlatları oldu. El attığı okul çağındaki çocukları bir yana büyüklere de sahip çıkar benim annem. Öyle çok oğlu ve kızı vardır ki anne diye ona seslendiklerinde hepsini kanatlarının altına alır. Şefkatinden faydalananların arasında kendinden büyük olanlar da vardır ki onlarda kendisine "anne" payesini verirler, o da hepsine kucak açar.
Bugünlerde sağlık sıkıntıları ile cebelleşiyor. Ama sağlık durumu yavaş yavaş düzeliyor. Tüm evlatlar gibi ben de ona bir şey olmasından korkuyorum. Ama benim korkum sadece kendim için değil benim dışında evlatları için de.
Allah onu başınızdan eksik etmesin. Annecim, Anneler Günün ve Doğum Günün Kutlu Olsun.