Coğrafi şekillerden dağı tanımlarken toprak yapısı, yüzey yapısı, yükseklik, konum ve iklim gibi faktörler dikkate alınır. Ancak genel kabul görmüş kriter çevresindeki yer şekillerine göre 200 metre ve daha yüksekliğe sahip alanlar dağ olarak tanımlanır.
Dağ operasyonlarında karşımıza çıkacak zorluklar şunlardır;
Dağ yollarının sayısı ve durumu,
Dağ silsilelerinin elektronik cihazlar ve telsizlerdeki etkileri,
Hava durumundaki dalgalanmalar,
Cihazlardaki yıpranmalar, yakıt tüketiminde artış, nakliye kollarındaki zorluklar,
İlerleme hızında düşüş,
Toprak kayması ve sel gibi doğa olayları,
Kısıtlı manevra kabiliyeti,
Topçu ateşinin etkisini yitirmesine sebep olacak engebeler,
Özel eğitim ve ekipman kullanma zorunluluğu.
Taarruz eden birliklerin; kontrol noktalarını, kavşakları, binaları ve yüksek geçitleri ele geçirmeleri gerekir.
Birlikler bazen tek kol halinde ilerlemek zorunda kalacaklarından birliğin ön tarafı ile arka tarafı arasındaki iletişimin kopma ihtimali olabilir. Tabur ve üstü birlikler birden fazla kol halinde ilerlerler.
Hava indirme birlikleri dağ savaşı için eğitilebilecek birlikler arasındadır. Yolların eğimi ve dereler ilerlemek için sorun çıkarabilir.
Havan ve topçu birlikleri dağlarda daha küçük çapa sahip silahları tercih edeceklerdir. Tanklar mayına ve sürekli ateşe maruz kalabilir. Diğer bir zorlu tankların yakıt tüketimindeki yüzde elliye varan artış ve ikmalde yaşanabilecek sıkıntıdır. Keşif birlikleri tankların ilerleyeceği yolları belirlemekte önemli role sahiptir. Her bir tankın ilerlemesi esnasında bir piyade mangasının desteğine ihtiyaç hasıl olur. Tank nişan almada ve yüklemede dağ engelleri nedeniyle sorunlar yaşar.
Piyade bölüğü düz alanda 1000 metreye kadar genişleyebilirken dağda bu genişlik 100-300 metreye kadar düşer.
Dağ birliklerinin kondisyon sahibi olmalara gerekir. Birliklerin değerlendirmeleri daha zordur. Topçu desteği almak zorlaşır. Hava ve helikopter desteği almak zorlaşır. Dağ birliği, harekatını kendi başına icra etmeye zorlanır.
Dağ birliklerinin, güç aktivitelerindeki artış, soğuk havadan etkilenme, yakın sarfiyatı, mühimmat ve ikmal malzemelerine ihtiyaç artar.
Dağdaki haberleşmede engeller, düzenli aralıklarla birliklerinin birbirlerini kontrol etmelerini gerekli kılar. Dağ birliklerinin hava desteği alma şansları da azdır.
Dağ birliklerinin tek avantajı nükleer, biyolojik ve kimyasal saldırılarda düz alanlardaki birliklere göre daha az etkilenirler. Ani kar erimeleri manevrayı zorlaştırır.
Düşman devlet, kendi dağlarındaki operasyonlarda araziye hakimdir ve dağı ona göre savunur, sürpriz manevralar yapabilir.
Dağda ilerlemenin zorlukları uçan birliklerle aşılabilir. İndirme operasyonları ile birlikler daha hızlı hareket etmeye muktedir olurlar.