Avukatlık şirketleri yıllardan beri tartışılan bir yapılanmadır.
Meslektaşlar arasında bir grup, avukatlık şirketlerinin, avukatlar dışından sermayedarlar tarafından kurulup işler hale gelmesi ihtimali sebebiyle şirketleşmeye karşı çıkmaktadır.
Avukatlık şirketlerine alternatif olan avukatlık ortaklıkları, vergisel avantajların söz konusu olmayışı ve kuruluşundaki bürokratik işlemlerin yoğunluğu sebebiyle çok fazla tercih edilmemiştir.
Bir diğer görüş şirketleşmeyi hisse devri kolaylıkları, vergisel avantajlar ve sair yönden desteklemektedir.
Avukat sayısındaki artış mesleğe yeni adım atmış avukatların bağımsız büro açma tercihlerini engellemekte, avukatlık büroları sanal ofislere veya ortak ofislere kanalize olmaktadır.
Elektronik tebligat ve hukuk sisteminini dijitalleşmesi avukatların sabit bir büroya ihtiyacını zaruret olmaktan çıkarmıştır. Avukat müvekkil görüşmelerinin günlük kiralanan ofislerde yapılması olağan hale gelmiştir. Avukatın çağrı üzerine müvekkiline ait mekanda görüşme yapması uygulaması sıklaşmıştır. Hal böyle olunca ofis giderleri azalmakta avukatlar sadece adres göstermek için ofise ihtiyaç duymaktadırlar. Bu grupta yer alan meslektaşlarımız tabiri caizse kendi yağları ile kavrulmakta ve büyüme ihtiyacı hissetmemektedirler.
Bir kısım müvekkil adayları avukatlık bürolarından kurumsal yapı istemektedirler. Bu kurumsal yapıda avukatlık bürolarının departmanlara ayrılması, avukat ve yardımcı personel sayısının fazlalığı bu tip yapılanmaları cazip kılmaktadır. Kurumsal yapı içindeki paylaşım sorunları hukuk bürolarının çabuk dağılmasına sebep olmaktadır.
Yeni normalde avukatlık eskisi gibi olmayacak.
Mesleğin icrasında kamusal yöne ağır basmakta olan avukatlık, yine kamusal sebeplerden kaynaklı bazı yasakları yasal olarak bünyesinde barındırmak zorundadır. Anglosakson hukukunun etkilerinin her geçen gün daha da arttığı günlük hukuk yaşamında meslek yasaklarının esnetileceği bir yapılanmanın ilerleyen günlerden daha çok tartışılacağını bekliyorum.